Start

Συνέντευξη στον Νίκο Υποφάντη

 

Σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας και την ευκαιρία που μου δίνεις για να εκφράσω τις πρώτες σκέψεις μου αναφορικά με τον νέο θεσμό του Περιφερειακού Επιμελητηριακού Συμβουλίου.

Όπως αντιλαμβάνεσαι, καθώς τα Π.Ε.Σ. αποτελούν νέους θεσμούς στον επιχειρηματικό κόσμο, τα πρώτα όργανα συγκρότησής τους, είναι αυτά που στηριζόμενα στις διατάξεις της νομοθεσίας θα καθορίσουν το εύρος της δράσης τους και θα κρίνουν την όποια επιτυχία του θεσμού. Και στα πρώτα ΔΣ των ΠΕΣ εναπόκειται η ευθύνη απόδειξης ή μη της χρησιμότητας και ωφελιμότητας ύπαρξης αυτών των οργάνων.       

 

Ερ.Ποιες θα είναι οι πρώτες κινήσεις για την ανάπτυξη σε μια περιοχή που οι επιχειρήσεις έχουν να αντιμετωπίσουν έντονο ανταγωνισμό;

Κατ’ αρχάς επίτρεψέ μου να τονίσω ότι η έννοια της επιχειρηματικότητας και η έννοια του ανταγωνισμού είναι απόλυτα και άρρηκτα συνδυασμένες. Χωρίς τον ανταγωνισμό δεν υφίσταται το ρίσκο του επιχειρείν και άρα δεν θα μιλούσαμε για επιχειρηματικότητα αλλά για κάτι άλλο, πολύ διαφορετικό.

Η Ήπειρος, γεωγραφικά απομονωμένη επί πολλές δεκαετίες, έμαθε να παλεύει για την επιβίωσή της και πέτυχε να δημιουργήσει προϊόντα και υπηρεσίες ικανά να σταθούν επάξια στον εγχώριο και διεθνή ανταγωνισμό. Τα μεγαλύτερα μειονεκτήματά τους ήταν η πολυδιάσπαση και η έλλειψη συνεργασίας (δυστυχώς κοινό χαρακτηριστικό της χώρας μας), η μη έγκαιρη κατανόηση των συνθηκών του νέου παγκοσμιοποιημένου περιβάλλοντος και η κατάλληλη οργανωτική τους προσαρμογή, και η περιορισμένη πρόσβαση και συμμετοχή τους σε δράσεις Εξωστρέφειας.

Το Π.Ε.Σ. Ηπείρου, αφού αξιοποιήσει το πρώτο διάστημα για την εσωτερική του οργάνωση και την εύρεση του βέλτιστου “βηματισμού” του, φιλοδοξία μου είναι στο επόμενο διάστημα να επιχειρήσει την στοχοποίηση αυτών των μειονεκτημάτων και την ανάπτυξη δραστηριοτήτων για την καταπολέμησή τους. Ενδεικτικά αναφέρω την ανάπτυξη στενότερης, και αποδοτικά καλύτερης συνεργασίας με την Περιφέρεια Ηπείρου, την συγκέντρωση των παραγωγικών κλάδων για τον εντοπισμό των προβλημάτων τους και την εύρεση των καλύτερων λύσεων γι’ αυτά και των καλύτερων πρακτικών προβολής των κλάδων, την κατάρτιση κι εκπαίδευση των μελών μας στις νέες συνθήκες, την από κοινού χάραξη στρατηγικής συμμετοχής σε διακρατικά προγράμματα και δράσεις εξωστρέφειας των μελών μας, την καλύτερη αξιοποίηση των τεχνολογικών εξελίξεων στο παγκόσμιο εμπόριο και κυριότερα την διερεύνηση γεφύρωσης των όποιων διαφορών μεταξύ των Επιμελητηρίων της Ηπείρου και συντονισμού των δράσεών μας.

Φυσικά, όλα αυτά που προανέφερα, αποτελούν προσωπικές σκέψεις και επιδιώξεις για τον ρόλο του νέου φορέα, που θα αποτελέσουν την βάση της συζήτησης στις συνεδριάσεις Δ.Σ. του Π.Ε.Σ.Η. και μέσα από την κατάλληλη ζύμωση αλλά και εμπλουτισμό τους με τις προτάσεις των υπόλοιπων συναδέλφων πιστεύω ότι θα δημιουργήσουν το κατάλληλο πλαίσιο για την λειτουργία του θεσμού, με επιτυχή κατάληξη για τα μέλη μας.

 

Ερ.Ο θεσμός πιστεύεται ότι μπορεί να αποδώσει στην ανάπτυξη και την εξεύρεση λύσεων στα ζητήματα των ΜμΕ;

Ναι, πραγματικά πιστεύω ότι μπορεί να δώσει λύσεις και να προσφέρει τα μέγιστα στην προσπάθειά μας για μεγαλύτερη εξωστρέφεια.

Για τις ενδεικτικές δράσεις που θα μπορούσαν να το υποστηρίξουν, αναφέρθηκα νωρίτερα.

Πιστεύω ότι η συνεργασία αποφέρει μόνο όφελος στους εμπλεκόμενους και όχι ζημία. Κι οποιαδήποτε θετική μεταβολή υπάρξει, σε οποιονδήποτε τομέα, από μόνο του θα είναι ένα επιπλέον όφελος.

Ακόμη και στο χειρότερο σενάριο λειτουργίας ενός Π.Ε.Σ., στο σενάριο δηλαδή της απόλυτης ασυμφωνίας, και μόνο η συμφωνία ότι διαφωνούμε σε όλα, αποτελεί από μόνη της μια θετική εξέλιξη γιατί θα αναδείξει τα δομικά και συστατικά προβλήματα των επιχειρούμενων συνεργασιών και συνεπακόλουθα θα αναγκάσει τον θεσμό (υπό την πίεση της περιφερειακής επιχειρηματικής κοινότητας) να ενεργήσει για την επίλυσή τους.   

 

Ερ. Ποια είναι τα βασικά προβλήματα που καλείται ως νέος Πρόεδρος, ενός νέου θεσμού να αντιμετωπίσετε και αν πιστεύεται ότι ο θεσμός θα αποδώσει ;

Στον νέο θεσμό συμμετέχουν τέσσερα Επιμελητήρια, που διέπονται από τις ίδιες νομοθεσίες και τις ίδιες αρχές και καλούνται να επιδιώκουν την επίτευξη των ίδιων ζητημάτων (προστασία εμπορίου, ανάπτυξης τοπικής κι εθνικής οικονομίας κλπ).

Τέσσερα Επιμελητήρια που όμως διαθέτουν πολύ διαφορετικές οργανωτικές δομές, που διαθέτουν διαφορετική εμπειρία, διαφορετικό παρελθόν και επιχειρησιακή κουλτούρα.

Τέσσερις νέες Διοικήσεις (μην ξεχνάμε ότι οι Διοικήσεις των Επιμελητηρίων ανέλαβαν καθήκοντα μόλις προ έξι μηνών) που λογικά έχουν εκκινήσει διαφορετικές στοχοθεσίες και προγράμματα δράσεων για τους φορείς τους. Με διαφορετικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα το καθένα.

Η αντιμετώπιση, προς όφελος του συνόλου, όλων αυτών των διαφοροποιήσεων, και η σύνθεση και η δημιουργία με τρόπο τέτοιο, που μόνο μέσα από την επαφή και την συνεργασία μας μπορεί να επέλθει, ώστε να επιτρέψει την μεταφορά τεχνογνωσίας, και την υιοθέτηση των βέλτιστων πρακτικών από τον καθένας μας, πέρα και πάνω από προσωπικούς ή τοπικιστικούς εγωισμούς, αντιγράφοντας και προσαρμόζοντας τις καλύτερες από αυτές τις πρακτικές στις ιδιαιτερότητες των φορέων μας, αποτελεί από μόνο του έναν δύσκολο στόχο.

Επίσης, η έκφραση γνώμης επί κοινών επιχειρηματικών προβλημάτων μπορεί να μην αποτελεί πρόβλημα για έναν Πρόεδρο νέου θεσμού όμως η εξεύρεση και η πρόταξη της καλύτερης λύσης που να ικανοποιεί το σύνολο της επιχειρηματικής κοινότητας (ή έστω το μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό της) αποτελεί ένα δύσκολο πρόβλημα.

Η ικανότητα να αποφεύγουμε τις γενικότητες γνώμης και υπόδειξης ενεργειών στα Περιφερειακά Πολιτειακά όργανα, για να ικανοποιούμε τις εσωτερικές μας ισορροπίες, αποτελεί από μόνη της μια ακόμη μεγάλη πρόκληση.

Ένα επίσης μεγάλο πρόβλημα, αποτελεί η ουσιαστική δυναμική που ο νέος θεσμός θα διαθέτει ώστε να αναδειχθεί ο καταλυτικός ρόλος του στη επίλυση ζητημάτων και να μην καταστεί ένα αδρανές και άνευ υπόληψης και δύναμης περιφερειακό όργανο.

Είμαστε ακόμη στην αρχή και χωρίς προηγούμενη εμπειρία. Πιστεύω ότι θα βρούμε γρήγορα τις διόδους επικοινωνίας μας και θα μπορέσουμε πολύ σύντομα να ενεργήσουμε ως συγκροτημένη ομάδα, με το σωστό πνεύμα συνεργασίας, σεβόμενοι τις ιδιαιτερότητες της κάθε περιοχής και του κάθε φορέα, αφήνοντας το δικό μας αποτύπωμα στην γένεση αυτού του θεσμού.

Τελικά, ασχέτως τι πιστεύω εγώ ή ο οποιοσδήποτε, ο χρόνος θα δείξει αν το Π.Ε.Σ. θα μπορέσει να αποδώσει τα αναμενόμενα στην Πολιτεία και στα μέλη μας.

Από πλευράς μου τουλάχιστον, υπάρχει η πρόθεση και η διάθεση να εργαστώ προς αυτή την κατεύθυνση.